عجیب تر اینکه وقتی ایران پیش نویس قطعنامه ای را برای مطرح شدن در آژانس بین المللی انرژی اتمی به منظور جلوگیری از حمله به تأسیسات هسته ای کشورها آماده کرد، دولت آمریکا با فشار وارد کردن به کشورهای عضو آژانس از آنها خواست به قطعنامه پیشنهادی ایران رأی ندهند و تهدید کرد اگر این قطعنامه تصویب شود آمریکا از پرداخت کمک مالی به آژانس خودداری میکند و از آن خارج میشود.

آنچه تأسف بار است اینست که حمله رژیم صهیونیستی و آمریکا به تأسیسات هسته ای ایران در شرایطی صورت گرفت که صلح آمیز بودن فعالیتهای هسته ای ایران مورد تأیید آژانس بوده و ایران به عنوان یکی از اعضای آژانس همواره به مقررات آن پایبند بوده و بیشترین بازرسی ها توسط بازرسان آژانس از همین تأسیسات به عمل آمده بود. تهدید آمریکا و فشاری که بر کشورهای عضو آژانس وارد ساخت باعث شد ایران به این نتیجه برسد که قطعنامه مورد نظر رأی نخواهد آورد و به همین جهت آن را پس گرفت.

این نفوذ غیر قانونی و غیراخلاقی آمریکا بر مجامع بین المللی علاوه بر اینکه یک لکه سیاه بر پیشانی تعاملات بین الملل است ضعف شدید این مجامع به ویژه نوع علمی و فنی آنها که آژانس بین المللی انرژی اتمی یکی از آنهاست را به رخ می کشد. در چنین وضعیت غیر قابل قبولی که قوانین بینالمللی زیر پا گذاشته میشوند و قدرتهای سلطه گر هر کار خلافی که بخواهند را بدون هیچ مانعی انجام میدهند روابط بین الملل بشدت مخدوش است و از کمترین اعتباری برخوردار نیست. همین بی اعتباری را سه کشور اروپائی عضو برجام یعنی انگلیس، فرانسه و آلمان در جریان اسنپ یک نشان دادند تمام صاحبنظران مطلع از حقوق بین الملل معتقدند این سه کشور اروپائی چنین حقی ندارند که اسنپ بک را به جریان بیندازند ولی آنها اعتقادی به مقررات حقوقی ندارند و صرفاً به منافع و خواست خودشان فکر میکنند. مجامع بین المللی به ویژه سازمان ملل و آژانس بین المللی انرژی اتمی نیز تحت سلطه قدرتهای غربی قرار دارند و از اراده مستقلی برخوردار نیستند.

روشن ترین نمونه بی عملی سازمان ملل در مقابله با جنایات رژیم صهیونیستی است. این رژیم جعلی و اشغالگر اکنون دو سال است در غزه به نسل کشی تخریب خانهها مساجد، بیمارستانها و مراکز آموزشی و آواره کردن صاحبان این سرزمین مشغول است ولی سازمان ملل هیچ کاری غیر از اظهار تأسف نکرده است. تاکنون ۶ قطعنامه برای آتش بس و توقف جنایات رژیم صهیونیستی در سازمان ملل مطرح شد و همه ی آنها را آمریکا و تو کرد و سازمان ملل با اینکه اعلام کرده جنایات اسرائیل در غزه «نسل کشی» است نتوانسته کوچکترین قدمی برای متوقف کردن این جنایات بردارد. این سازمان به پیروی از قدرت های سلطه گر چشم خود را بر روی جنایات دولت های وابسته به این قدرت ها می بندد و به دولت هائی که میخواهند مستقل باشند فشار وارد می کند.

این واقعیتهای تلخ نشان میدهند تمام ادعاهای غرب در زمینه دموکراسی و حقوق بشری و انسان دوستی دروغند. سازمان ملل هم آلت دست سلطه جویان است و به نظر میرسد تنها راه باقیمانده اینست که ملتها و دولتهای مستقل برای رهائی از سلطه در صدد ایجاد سازمانی باشند که آزادی و حقوق واقعی انسانها در سرتاسر جهان را تأمین کند.

سرمقاله روزنامه جمهوری اسلامی، (۳۱ / ۰۶ / ۱۴۰۴)